Schommelend
Eend botst op middenrif, schommelt
zachtjes met de klok mee, doorsnijdt belletjes
bij ingezeepte voeten. Minutenlang deel
van onbekende oceaan, kanariegele stip.
Met schuim op hoofd en schouders ben ik
de aandrijfkracht, verander op bevel haar baan.
Druppelend ligt zij te glimmen, dromend
van de zee die om haar plastieken lijfje spoelt,
als gedachten beginnen te sijpelen dat dit geen
hemelse vijver is, geen verdere horizon
dan strakke rand van wit glanzende kuip.
Zó onweerstaanbaar eend te zijn, dobberend
in een bocht van het bad, rondjes draaiend,
andere kringen, steeds verder van mij af.
frb
Plastic badeend, Genk (B).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten